H φωτιά στο τέμενος Βαγιαζήτ είναι ένα γεγονός πολύ δυσάρεστο για όλη την περιοχή και η ζημιά που έχει προκληθεί είναι ήδη ανυπολόγιστη καθώς καταστράφηκε, το μεγαλύτερο μέρος ενός σημαντικού πολιτιστικού μνημείου για τα Βαλκάνια. Για τις συνθήκες και τις αιτίες θα περιμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις των αρμοδίων και είναι αρκετά επιπόλαιο, από οποιονδήποτε, να προεξοφλεί την τάδε ή τη δείνα εκδοχή.
Αλλά άσχετα με αυτό, είναι αλήθεια ότι υπάρχουν κάποιοι που, ανεξαρτήτως των αιτιών, δεν είχαν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ένα τόσο σημαντικό μουσουλμανικό μνημείο βρίσκεται στη Θράκη και την Ευρώπη, κατ’ επέκταση. Είναι οι γνωστοί (όχι λίγοι) γραφικοί της Θράκης που χρησιμοποιούν ως επιχείρημα την αμοιβαιότητα με τις μεσαιωνικές αντιλήψεις που έχουν απομείνει σε τμήματα της Μέσης Ανατολής. Όταν μιλάμε για σκοταδισμό όμως η θρησκευτική προσέγγιση δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία για το τρέχοντα αιώνα…
Όλοι όμως πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι ένα κτίριο που αφορά το Υπουργείο Πολιτισμού, περισσότερα από τα υπόλοιπα υπουργεία και ότι είναι ένα ζήτημα απολύτως εσωτερικό και όχι διμερές όπως βλακωδώς θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος επικίνδυνος. Προφανώς οι αρμόδιοι έχουν την ευθύνη ότι δεν φυλασσόταν όσο έπρεπε για να αποφευχθεί μια ζημιά σε ένα εργοτάξιο. Και επιπρόσθετα η οικονομική ζημιά για τη χώρα είναι ήδη πολύ μεγάλη. Ας ελπίσουμε να μετριαστεί με μια αξιοπρεπή αναστήλωση. (γιατί πλήρης αποκατάσταση δεν μπορεί πια να γίνει δυστυχώς)
Αρκετοί είναι οι φορείς και τα πρόσωπα που έχουν εκφράσει ήδη την ευαρέσκεια και την ικανοποίησή τους για τις νέες δράσεις του Δ’ Σώματος Στρατού και το προφανές άνοιγμα στην τοπική κοινωνία, όχι σε επίπεδο εντυπώσεων αλλά σε επίπεδο ουσίας και κάλυψης κρίσιμων αναγκών. Σε πρώτο στάδιο είναι οι γιατροί αλλά ήδη μια σειρά από ενέργειες φαίνεται ότι η νέα ηγεσία κινείται πιο κοντά στην τοπική κοινωνία.
Φυσικά, ο στρατός είναι υπεράνω κομμάτων και κυβερνήσεων και έχει διαφορετική αποστολή, παρότι καθοδηγείται, νομοτελειακά από την πολιτική του ηγεσία. Όμως είναι σαφές ότι ο νέος Διοικητής του Δ’ ΣΣ, όπως προκύπτει και από την προσωπική εικόνα που εκπέμπει, επιδιώκει την εξωστρέφεια και είναι αρκετά επικοινωνιακός.
Υπήρξαν και άλλες περίοδοι στο παρελθόν που το Δ’ΣΣ είχε κάνει εντυπωσιακά ανοίγματα -ακόμη και σε δύσκολες γεωπολιτικές συγκυρίες- και είναι οι περίοδοι που η τοπική κοινωνία ήρθε κοντά στο στρατό και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τώρα ενώ από εμπειρία και αντίληψη θεωρούμε ότι αυτές οι περίοδοι είναι οι “καλές”, για πολλούς λόγους. Και δεν αφορά μόνο στην κοινωνία αλλά “απελευθερώνει” και το προσωπικό στην όσμωσή του με τη Θράκη, ειδικά στην έδρα του Δ’ΣΣ την Ξάνθη.
